Finding Nemo of toch niet!
Door: Anne & Anton
Blijf op de hoogte en volg Anton en Anne
13 Oktober 2010 | Australië, Magnetic Island
We hadden van te voren nooit verwacht zoveel contact met anderen te hebben. Maar dit vaak (paar minuten-) contact met mensen maakt het plannen van je reis gemakkelijker. Na 10 keer gehoord te hebben van verschillende personen dat ze tijdens de 3-daagse zeiltocht bij de Whitsunday eilanden ziek zijn geworden, wisten wij dat dat ook niet echt iets voor ons was. We houden beiden sowieso niet echt van op zee zijn, daarom hebben we natuurlijk voor iets cools gekozen. Wij zijn gaan Ocean Raften; drie dagen in één. Super vet! In een soort van speedboot ga je de eilandengroep Whitsundays langs. Met kilometers die konden oplopen tot mintens 70 km per uur scheurden we over het water om op een mooie plek te gaan snorkelen. Helaas was het de laatste dagen niet zo mooi weer geweest en heeft de zee het koraal stuk gemaakt. Dit heeft meestal een week nodig om weer te herstellen. Toch hadden we wel gezocht naar Nemo, maar hebben hem helaas niet gevonden. Dori daarentegen zagen we meteen.
Na het snorkelen hebben we ons opgemaakt voor een flinke bushwandeling naar het symboolpunt van de Withsundays naar Hill Inlet. Beautiful!! Daar konden we nog de broedplaats voor stingrays zien (you know, that thing that killed Steve Irwin!). Daarna hebben we nog heerlijk geluncht op Whitehaven beach, zo’n strand die je alleen in films ziet. Wit strand en super super helder water (Lake Mckenzie was er niks bij!). Op de terugweg naar Airlie Beach (ohja want daar verbleven we) hebben nog lekker flink gestuiterd op het water (gelukkig niemand ziek geworden). Airlie Beach is trouwens een mooie plaats, waar niet zo heel veel te beleven is. Toch is het de poort naar de Withsundays, dus je wordt er doodgegooid met zeiltochten, snorkelen, skydiven, etc.
Na dit avontuur in Airlie Beach, reden we de volgende morgen naar Cairns. Een busrit van maar liefst 11 uur. En je moet ons geloven, tussen Airlie Beach en Cairns is niks anders te zien dan suikerriet, en treintjes die suikerriet vervoeren; erg indrukwekkend dus.
Omdat we hierboven hadden verteld dat we niet graag ziek wilden worden op zee, werden we maar ziek op het land. De hele vrijdagnacht en zaterdag heeft het geduurd, maar toen was het gelukkig voorbij. Omdat we ons zondag nog een beetje slapjes voelden, deden we het die dag rustig aan. We liepen in de middag naar de boulevard van Cairns om daar wat uit te vogelen. Wat blijkt nu, Anton heeft toch nog iets van ome Henk geërfd, hij bleef namelijk maar vogels spotten (o.a. lepelaars, pelikanen, van die vogels met een hele lange snavel en lange poten, papegaaien, liliduiven). Omdat het eb was, was het strand bezaaid met duizenden krabjes, erg bijzonder dus.
Maandag werd een dag vol spanning en onze confrontatie met een rifhaai. We gingen namelijk op snorkeltocht naar het Outerreef van het Great Barriër Reef. Even een korte aardrijkskunde les: het outerreef is waar Nemo zijn vader kwijt raakt, namelijk op de rand van de continentale plaat. Aan de ene kant heb je dus heel mooi koraal en ‘marine life’, aan de andere kant heb je eindeloze dieptes met heel erg grote zeedieren. We werden op drie verschillende plaatsen bij het outerreef te water gelaten en konden in totaal 4.5 uur snorkelen in een soort van pyjama die bescherming bood tegen kwallen, roggen en koraalvergiftiging. We zagen de vis die bij Nemo in het aquarium zat (je weet wel, die ene met dat litteken), we zagen de Napoleon vis, een stingray (you know, that thing that killed Steve Irwin!), een ander soort zandrog, die hele kleine visjes die zilverblauw lijken als de zon er op schijnt, en natuurlijk flitste er in 1 keer een ongeveer 2 meter grote haai voorbij. De vraag nu is, hebben we Nemo ook gevonden? Anne dacht dat ze in ieder geval zijn moeder had gezien??? Na een hele dag vol snorkelplezier en een gesprek met de lookalike van Ruud van Nistelrooij, gingen we tevreden slapen. De komende dagen is namelijk Magnetic Island onze volgende stop.
Magnetic Island is een eiland waar het kompas van onze grote vriend kapitein Cook een beetje raar ging doen, waardoor hij dacht dat er magnetische krachten vrij kwamen op het eiland. We sliepen in een bungalow midden in de natuur. We deelden de kamer met twee Polen (waarvan er 1 op Spiderman leek, en de andere z’n rug zo verbrand had dat spiderman hem iedere avond en morgen moest inspuiten met aloë vera), 1 Duitser, Jonas, en prinses Fiona uit Schotland (die zo ontzettend snurkte dat Anne nog steeds denkt dat ze het echt niet kon zijn). Magnetic Island is een prachtig eiland vol papegaaien, kookabura’s, koala’s, maar helaas ook hele vervelende vliegen die je tot bloedens toe bijten. Maar blijkbaar zijn die vliegen er maar 2 weken per jaar, lucky us! Op de eerste avond dat wij er waren, werd er een quizavond georganiseerd, en ja hoor, we deden met de hele kamer mee. En je raadt het al, we vielen in de prijzen en een gratis kan bier was dan ook meer dan welkom :). De volgende dag zouden we eigenlijk gaan wandelen, maar nu moet je je het volgende voorstellen: Op Magnetic Island schijnt zo’n 320 dagen per jaar de zon, en valt er amper regen! Behalve op woensdag 13 oktober 2010, want toen was het zowat de hele dag grijs en regende het regelmatig. We weten bijna zeker dat het door de ‘verbrande rug’ Pool veroorzaakt werd, want het enige Nederlandse woord dat hij kende was ‘het regent’. Lekker dan! Toch zijn we wat later op de middag gaan wandelen samen met Fiona en een vriend van haar Ruben, naar het gebied waar de koala’s in het wild leefden. Één koala zat zo dichtbij dat we hem zelfs konden aanraken. Het werd een zeer geslaagde middag en avond!
Volgende stop is Mount Isa. Even 2 dagen rust en daarna onze trip naar Uluru (Ayers Rock).
Na het snorkelen hebben we ons opgemaakt voor een flinke bushwandeling naar het symboolpunt van de Withsundays naar Hill Inlet. Beautiful!! Daar konden we nog de broedplaats voor stingrays zien (you know, that thing that killed Steve Irwin!). Daarna hebben we nog heerlijk geluncht op Whitehaven beach, zo’n strand die je alleen in films ziet. Wit strand en super super helder water (Lake Mckenzie was er niks bij!). Op de terugweg naar Airlie Beach (ohja want daar verbleven we) hebben nog lekker flink gestuiterd op het water (gelukkig niemand ziek geworden). Airlie Beach is trouwens een mooie plaats, waar niet zo heel veel te beleven is. Toch is het de poort naar de Withsundays, dus je wordt er doodgegooid met zeiltochten, snorkelen, skydiven, etc.
Na dit avontuur in Airlie Beach, reden we de volgende morgen naar Cairns. Een busrit van maar liefst 11 uur. En je moet ons geloven, tussen Airlie Beach en Cairns is niks anders te zien dan suikerriet, en treintjes die suikerriet vervoeren; erg indrukwekkend dus.
Omdat we hierboven hadden verteld dat we niet graag ziek wilden worden op zee, werden we maar ziek op het land. De hele vrijdagnacht en zaterdag heeft het geduurd, maar toen was het gelukkig voorbij. Omdat we ons zondag nog een beetje slapjes voelden, deden we het die dag rustig aan. We liepen in de middag naar de boulevard van Cairns om daar wat uit te vogelen. Wat blijkt nu, Anton heeft toch nog iets van ome Henk geërfd, hij bleef namelijk maar vogels spotten (o.a. lepelaars, pelikanen, van die vogels met een hele lange snavel en lange poten, papegaaien, liliduiven). Omdat het eb was, was het strand bezaaid met duizenden krabjes, erg bijzonder dus.
Maandag werd een dag vol spanning en onze confrontatie met een rifhaai. We gingen namelijk op snorkeltocht naar het Outerreef van het Great Barriër Reef. Even een korte aardrijkskunde les: het outerreef is waar Nemo zijn vader kwijt raakt, namelijk op de rand van de continentale plaat. Aan de ene kant heb je dus heel mooi koraal en ‘marine life’, aan de andere kant heb je eindeloze dieptes met heel erg grote zeedieren. We werden op drie verschillende plaatsen bij het outerreef te water gelaten en konden in totaal 4.5 uur snorkelen in een soort van pyjama die bescherming bood tegen kwallen, roggen en koraalvergiftiging. We zagen de vis die bij Nemo in het aquarium zat (je weet wel, die ene met dat litteken), we zagen de Napoleon vis, een stingray (you know, that thing that killed Steve Irwin!), een ander soort zandrog, die hele kleine visjes die zilverblauw lijken als de zon er op schijnt, en natuurlijk flitste er in 1 keer een ongeveer 2 meter grote haai voorbij. De vraag nu is, hebben we Nemo ook gevonden? Anne dacht dat ze in ieder geval zijn moeder had gezien??? Na een hele dag vol snorkelplezier en een gesprek met de lookalike van Ruud van Nistelrooij, gingen we tevreden slapen. De komende dagen is namelijk Magnetic Island onze volgende stop.
Magnetic Island is een eiland waar het kompas van onze grote vriend kapitein Cook een beetje raar ging doen, waardoor hij dacht dat er magnetische krachten vrij kwamen op het eiland. We sliepen in een bungalow midden in de natuur. We deelden de kamer met twee Polen (waarvan er 1 op Spiderman leek, en de andere z’n rug zo verbrand had dat spiderman hem iedere avond en morgen moest inspuiten met aloë vera), 1 Duitser, Jonas, en prinses Fiona uit Schotland (die zo ontzettend snurkte dat Anne nog steeds denkt dat ze het echt niet kon zijn). Magnetic Island is een prachtig eiland vol papegaaien, kookabura’s, koala’s, maar helaas ook hele vervelende vliegen die je tot bloedens toe bijten. Maar blijkbaar zijn die vliegen er maar 2 weken per jaar, lucky us! Op de eerste avond dat wij er waren, werd er een quizavond georganiseerd, en ja hoor, we deden met de hele kamer mee. En je raadt het al, we vielen in de prijzen en een gratis kan bier was dan ook meer dan welkom :). De volgende dag zouden we eigenlijk gaan wandelen, maar nu moet je je het volgende voorstellen: Op Magnetic Island schijnt zo’n 320 dagen per jaar de zon, en valt er amper regen! Behalve op woensdag 13 oktober 2010, want toen was het zowat de hele dag grijs en regende het regelmatig. We weten bijna zeker dat het door de ‘verbrande rug’ Pool veroorzaakt werd, want het enige Nederlandse woord dat hij kende was ‘het regent’. Lekker dan! Toch zijn we wat later op de middag gaan wandelen samen met Fiona en een vriend van haar Ruben, naar het gebied waar de koala’s in het wild leefden. Één koala zat zo dichtbij dat we hem zelfs konden aanraken. Het werd een zeer geslaagde middag en avond!
Volgende stop is Mount Isa. Even 2 dagen rust en daarna onze trip naar Uluru (Ayers Rock).
-
13 Oktober 2010 - 10:19
Maria:
Wat geweldig mooi.
Jullie zien er goed uit,geniet maar verder,groeten -
13 Oktober 2010 - 11:18
Lenneke:
Zucht. Ik ben echt zo jaloers!! Ook al treffen jullie het dus niet echt met die stomme vliegen en regen :P -
13 Oktober 2010 - 11:43
Annemieke:
Fijn dat jullie veel contact maken en ik zie alweer Bounty-eilanden: witte stranden, blauwe zee, palmbomen...wat een mooie vakantie. Ik zie ook dat Anton z'n petje heeft gevonden en de sproeten van Anne worden meer zichtbaar. Ik vind de foto's die jullie meesturen van de omgeving erg mooi, maar vooral van die van jullie zelf kan ik echt genieten. Kusjes. -
13 Oktober 2010 - 14:57
H Van Hap:
Eindlijk weer een verhaal, ik zit er op te wachten. Maar dat is beloond met dit mooie en lange verhaal.
Je kunt lezen en op de foto's zien dat jullie veel plezier hebben en heel wat meemaken. Geniet nog verder en vergeet niet een stuk van Uluru (of iets uit de omgeving) mee te nemen voor mijn Mineralen verzameling.
Zorg wel dat je geen problemen krijgt, anders moet je het laten. -
13 Oktober 2010 - 16:46
Hanneke.:
Het is daar tenminste wel warmer dan hier. Mooie en ook goede foto's, want ons pap en mam dachten dat het echte schildpadden waren. Heel veel plezier nog.
x Hanneke. -
13 Oktober 2010 - 18:11
Berry:
Hey weer een leuk verhaal, alleen bij vogelspotten zet ik mijn vraagtekens. Ieder zijn hobby. Ga nu overigens met een heel andere insteek de film fndng Nemo kijken. Veel plezier weer. Grtjs berry -
17 Oktober 2010 - 16:16
Ome Theo:
Leuke fotos en volgens mij hebben jullie veel plezier
Geniet er van -
19 Oktober 2010 - 08:31
Ellen:
Jeetje wat gaaf! ik wou dat ik in jullie rugzakje meegekunnen had. Geniet er nog lekker van!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
