Corcovado

Om half 9 vertrok de volgende dag de shuttlebus naar Sierpe, het plaatsje waar de boot naar Drake Bay Corcovado vertrok. De boottocht stond onder leiding van Egilio, de kapitein die ons in no time bij de baai afzetten. We werden daar opgewacht door een vriendelijke man die ons in z’n 4 wheel drive naar het hotel bracht. Het was heuvel op heuvel af en vervolgens dwars door een rivier, maar uiteindelijk kwamen we aan bij Casa Drake. De hele familie stond klaar om ons te ontvangen. Wat bleek, bij Casa Drake werkten alle broers/zussen/ooms/tantes/neven en nichten mee. Iedere avond kregen we een bord warm eten en omdat wij newly weds waren kregen we de bungalow toebedeeld. De bungalow had geen ramen alleen op sommige plekken wat gaas (en sommige plekken ook niet). Onder het mom ‘Zo is natuur’ was het dus gezellig slapen tussen de krekels, torrent, spinnen, en de schorpioen die opdook tijdens het douchen. Die schorpioen was overigens niet giftig maar daar geloofden we natuurlijk geen reet van.
De volgende dag moesten we om 4.30 op staan omdat we al heel vroeg bij het strand moesten zijn om naar het nationaal park te gaan. Het werd een hele mooie dag vol dieren die we nog nooit hadden gezien: een tapirgezin, een squirrel (meneer Nilson) aapjes, een gevaarlijke slang, een miereneter, niks was te gek..
We hadden gelukkig een hele goede gids (Gustavo) die ontzettend veel verstand heeft had van alle dieren en planten. Zijn zoontje Isaac was ook mee maar die was meer geïnteresseerd in het maken van kleipoppetjes en het tekenen van dieren in het zand..
Helaas hebben we in Corcovado ook heel veel dode dieren gezien; een toekan lag op de grond en leefde nog wel. Gustavo heeft nog een poging gedaan om hem weer op temperatuur te krijgen, maar het mocht niet baten. De toekan streef voor ons ogen. Daarna vond Gustavo een dode schildpad in de rivier, die was duidelijk gestorven aan een haaienaanval. Daarna werden we nieuwsgierig gemaakt door een in het zand getekende pijl, uiteindelijk vonden we daar een moederaap met een baby. De moederaap was helaas gestorven, de baby leefde nog. Het was een emotioneel om z'n hulpeloos dier te zien. Het liefst hadden we hem meegenomen, maar Corcovado heeft het beleid om de natuur zijn gang te laten gaan, wat natuurlijk ook heel goed is. Met pijn in ons hart lieten de baby achter, vooral in de hoop dat hij alsnog door de groep werd opgepikt.
Na een hele dag in het park te hebben rondgelopen waren we moe maar voldaan. De familie van Casa Drake had een maaltijd voor ons gemaakt waarna we direct naar bed gingen. De volgende dag konden we uitslapen: om 5.30 ging de wekker..