Coffs Harbour, Byron Bay & Nimbin
Door: Anne & Anton
Blijf op de hoogte en volg Anton en Anne
28 September 2010 | Australië, Nimbin
Waar waren we ook alweer gebleven? Owja, na een vrij slapeloze nacht in de Greyhound bus, kwamen we rond 6 uur in de morgen aan in Coffs Harbour. We waren zowat de enigen die uitstapten, dus we hielden ons hart wel een beetje vast. De route naar het hostel was nogal zwaar met een grote tas op onze rug, maar we survived. Na onze tassen bij het hostel te hebben gezet, liepen we naar het dichtsbijzijnde strandhuis waar de locals, na een uurtje zwemmen in de zee, koffie zaten te drinken(BTW het was nu pas 7 uur ’s ochtends). Na een stevig ontbijt, konden we eindelijk op onze kamer. Die middag bestond meer uit het genieten van het mooie weer aan de zee en het kijken naar de surfers die over het algemeen vrij amateuristisch te werk gingen. We reserveerden ook een plaats op de grote ‘whale watching’ boot voor de volgende morgen. ’s Avonds relaxten we verder in het hostel; Anne las een boek, en Anton keek wat rond, as usual.
Na een hele nacht naast twee tandenknarsende Koreanen te hebben geslapen, was het tijd om op te staan en naar de haven te lopen. Om half 10 vertrok de boot met 25 mensen om zo dicht mogelijk bij de walvissen te komen die hier ieder jaar tussen augustus en november voorbij trokken. En geloof ons, de walvissen zwommen zo dicht langs de boot dat we ze zowat konden aanraken. Het was echt ontzettend mooi, helemaal toen we op de terugweg voorbij werden gezwommen door een kudde (of roedel, troep, school, what ever) dolfijnen. Al met al een prachtige morgen met een stralende zon. In de middag liepen we naar een botanische tuin, die opzich wel aardig was, maar ons niet echt kon boeien. Daarbij kwam dat het weer een beetje omsloeg en er wat regen viel. ’s Avonds gingen we vroeg slapen, want we gingen de volgende morgen al erg vroeg met de bus naar Byron Bay.
Byron Bay was precies zoals we ons dat hadden voorgesteld, opgepimpte hippies en veel, heel veel dronken surfers. Niet echt de plek voor ons, aangezien we ons met beide types niet konden identificeren. Al snel hebben we onze kamer omgeboekt naar het hostel van het plaatsje Nimbin (Kim ontzettend bedankt!!). Wel leuk om nog even te vertellen, Byron Bay heeft een mooi strand en we hebben op het meest oostelijke deel van Australië gestaan. ’s Avonds hebben we wel een gezellige avond gehad met onze Duitse buren, natuurlijk wel Engels gesproken ;), want ons (Ahum Anne’s) Duits is zzzuper slecht.
De dag daarna werden we in een oude schoolbus opgehaald door een Zwiterse hippie! Andy is hier in de jaren 70 blijven hangen nadat hier een groot festival is gehouden, genaamd Aquarius. Het liedje kennen jullie vast allemaal; Aquarius, Aaaa-quar-iussss. Het werd een legendarische rit naar Nimbin. Achteraf blijkt dit gewoon het Amsterdam van Australië te zijn. Wiet, hasj, cookies en Bob Dylan/Cat Stevensmuziek aan de lopende band. Nu weten wij ook waarom Kim het ons heeft aangeraden om hier naartoe te gaan. Nu zijn wij allebei anti-roken dus we hebben niet echt iets van die stuff geprobeerd, wel hebben we de rook in mogen ademen van wederom Duitsers. (Duitsers houden blijkbaar wel van wiet, wat het stikt ervan hier in Nimbin). De hele avond gezellig ge-unod (je weet wel het spel ‘uno’, maar dan op z’n Duits), met diamonds, hearts, claps, sprite, gloves, en nog veel meer (je merkt het wel, we hebben ook een beetje mee gekregen van de wietgeur). Rond half elf wilden we gaan slapen, waar het niet dat in de kamer naast ons een spin van een ongelooflijke afmeting zijn intrek had genomen. Nadat alle junkies de spin met een ragersbol en een visnet ‘niet’ hadden gevangen, zijn we toch maar rustig gaan slapen. De volgende morgen werden we gewekt door het rokershoestje van één van onze kamergenoten, we aten een boterham met jam en gingen rustig relaxed wachten totdat het half 3 en de hippie ons weer terugbracht naar Byron Bay.
Morgen gaan we met de bus naar Brisbane voor een paar dagen om daar de boel onveilig te maken. Tot het volgende verhaal.
Na een hele nacht naast twee tandenknarsende Koreanen te hebben geslapen, was het tijd om op te staan en naar de haven te lopen. Om half 10 vertrok de boot met 25 mensen om zo dicht mogelijk bij de walvissen te komen die hier ieder jaar tussen augustus en november voorbij trokken. En geloof ons, de walvissen zwommen zo dicht langs de boot dat we ze zowat konden aanraken. Het was echt ontzettend mooi, helemaal toen we op de terugweg voorbij werden gezwommen door een kudde (of roedel, troep, school, what ever) dolfijnen. Al met al een prachtige morgen met een stralende zon. In de middag liepen we naar een botanische tuin, die opzich wel aardig was, maar ons niet echt kon boeien. Daarbij kwam dat het weer een beetje omsloeg en er wat regen viel. ’s Avonds gingen we vroeg slapen, want we gingen de volgende morgen al erg vroeg met de bus naar Byron Bay.
Byron Bay was precies zoals we ons dat hadden voorgesteld, opgepimpte hippies en veel, heel veel dronken surfers. Niet echt de plek voor ons, aangezien we ons met beide types niet konden identificeren. Al snel hebben we onze kamer omgeboekt naar het hostel van het plaatsje Nimbin (Kim ontzettend bedankt!!). Wel leuk om nog even te vertellen, Byron Bay heeft een mooi strand en we hebben op het meest oostelijke deel van Australië gestaan. ’s Avonds hebben we wel een gezellige avond gehad met onze Duitse buren, natuurlijk wel Engels gesproken ;), want ons (Ahum Anne’s) Duits is zzzuper slecht.
De dag daarna werden we in een oude schoolbus opgehaald door een Zwiterse hippie! Andy is hier in de jaren 70 blijven hangen nadat hier een groot festival is gehouden, genaamd Aquarius. Het liedje kennen jullie vast allemaal; Aquarius, Aaaa-quar-iussss. Het werd een legendarische rit naar Nimbin. Achteraf blijkt dit gewoon het Amsterdam van Australië te zijn. Wiet, hasj, cookies en Bob Dylan/Cat Stevensmuziek aan de lopende band. Nu weten wij ook waarom Kim het ons heeft aangeraden om hier naartoe te gaan. Nu zijn wij allebei anti-roken dus we hebben niet echt iets van die stuff geprobeerd, wel hebben we de rook in mogen ademen van wederom Duitsers. (Duitsers houden blijkbaar wel van wiet, wat het stikt ervan hier in Nimbin). De hele avond gezellig ge-unod (je weet wel het spel ‘uno’, maar dan op z’n Duits), met diamonds, hearts, claps, sprite, gloves, en nog veel meer (je merkt het wel, we hebben ook een beetje mee gekregen van de wietgeur). Rond half elf wilden we gaan slapen, waar het niet dat in de kamer naast ons een spin van een ongelooflijke afmeting zijn intrek had genomen. Nadat alle junkies de spin met een ragersbol en een visnet ‘niet’ hadden gevangen, zijn we toch maar rustig gaan slapen. De volgende morgen werden we gewekt door het rokershoestje van één van onze kamergenoten, we aten een boterham met jam en gingen rustig relaxed wachten totdat het half 3 en de hippie ons weer terugbracht naar Byron Bay.
Morgen gaan we met de bus naar Brisbane voor een paar dagen om daar de boel onveilig te maken. Tot het volgende verhaal.
-
28 September 2010 - 05:39
Annemieke:
klinkt nogal 70, onze Bob en blowin' in the wind.
Ik ben blij dat er weer een verhaal is, ik zit er echt op te wachten. En pas op voor de spinnen, ieeeck.. -
28 September 2010 - 06:04
Kim:
Een 'school' dolfijnen, hahahaha! Veel plezier nog :D -
28 September 2010 - 10:13
Maria:
Hallo Anne en Anton. Wij zijn net terug van 2 weken Kreta maar bij jullie is alles net ietsiepietse groter: de bergen, de golven, de insecten en de groepen Duitse hippies. Hartstikke leuk, jullie verhalen en foto's. -
28 September 2010 - 11:02
MamaB:
Wat zullen jullie moe zijn als jullie terug zijn.Zoveel indrukken en zoveel dingen die jullie te zien krijgen.Ik zou zomaar jaloers kunnen worden.Anton denkt nu ons mam naar Australie!!!Nog heel veel plezier en hou ons op de hoogte.dikke kus -
28 September 2010 - 14:50
Sandy:
Wat een leuk verhaal weer om te lezen:) Leuk dat jullie er zo regelmatig iets op zetten!:D
En weer super mooie foto's!
xx Sandy -
28 September 2010 - 18:59
Berry:
Helemaal back to THE 60's was zo te lezen in ieder geval relaxed. Tot t volgende avontuur. Grtjs berry -
28 September 2010 - 20:09
Dennis En Marlies:
Wow, wat ondernemen jullie veel! Echt super. Pas op voor hernia.. Met jullie mooie backpackers. ;) -
28 September 2010 - 20:23
Loes & Ralph:
Heeeeee
Kei leuk dat je er weer een verhaal op hebt gezet, heb echt elke dag gekeken voor het vervolg, echt super gaaf man.. Maar natuurlijk wachten we nog vol moed op de foto van Anne en de Koala hé!
Nog veel plezierr en kijk maar uit dat je niet word gekidnapped door zoon droge hippie!
Liefs Loes & Ralph -
29 September 2010 - 15:39
Vincent:
Hoi Anne en Anton,
Goed bezig zeg !!!
Leuk dat we jullie mogen volgen.
Overigens ben ik nogal een Dylan fan, hoewel me de laatste tijd opvalt dat zijn relatie- liedjes erg grof zijn.
groeten Vincent. -
29 September 2010 - 18:17
Paul:
Jaja... het zal best allemaal wel leuk zijn in Australië. En dat Nimbim gebeuren klinkt allemaal heel aardig, maar Dublin is 'the place to be'...:P
Maargoed...fijn om te horen dat het nog steeds top gaat en leuk dat je telkens nieuwe foto's plaatst! -
12 November 2010 - 07:57
Antsje:
Ey Anton en Anne,
Ik probeer wat reisinspiratie op te doen en kwam op jullie waarbenjij terecht... en he, deze mensen ken ik, van Nimbin!Wel erg toevallig! Ik ben een van die meisjes die die spin op de kamer had...
Mooi verhaal! Nog veel plezier met jullie reizen! groetjes
(antsje.waarbenjij.nu)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
