Dag 17 tm 20: Moises de verloren reisleider
Blijf op de hoogte en volg Anton en Anne
16 December 2016 | Costa Rica, Tortuguero
Even sloeg de schrik ons op het hart toen we alleen maar bejaarden zagen zitten in het restaurant. Gelukkig waren dat niet onze reisgenoten, die kwamen een paar minuten later onder leiding van Moises die al meteen een gestreste en opgefokte indruk maakte. De busreis naar een aanlegsteiger waar de bootjes naar Tortuguero vertrokken was relaxed, Moises praatte wat over bananen en luiaards (niemand luisterde) en wij kletsten wat met een stel uit Odiliapeel. Na een mooie tocht over de kleine riviertjes en de laguna kwamen we bij het resort Pachira aan en werden we ontvangen met een welkomstdrankje. Moises hield er een streng regiem op na, we moesten enkele tijden uit ons hoofd leren. 7 uur ontbijt, 13 uur lunch, 19 uur avondeten. Stonden we daar met zn allen 7-1-7 uit ons hoofd te leren. Haha hilarisch...
Die middag gingen we met een aantal mede honeymoners, een stel uit Italië die uiteraard veel herrie en ruzie maakten maar hilarisch bleken te zijn, en twee Spanjaarden waar alleen de dame beetje Engels kon, een tocht met de boot maken om (wederom) wildlife te spotten. Het werd een hele fijne tocht en het zonnetje scheen vrolijk over het water.
Die avond werden we met z’n zessen om 19.00 uur stipt verwacht (vroeger of later verschijnen werd niet geaccepteerd) aan het diner want we zouden een verrassing van Moises krijgen: een ananas gevuld met Pina Colada met 2 rietjes en hartjes van watermeloen (wat een feest en super lekker). We hebben flink gekletst met de Ali, Marcus, Maria en Carlos. Het was een gezellige avond!
Na een goede nachtrust stonden we de volgende dag op tijd op voor een boswandeling, helaas in een regen. We zagen gelukkig wel twee spidermonkeys, een apensoort die we nog niet eerder hadden gezien!
Na de boswandeling hadden we even tijd om aan het zwembad te liggen. Die middag bezochten we het dorpje Tortuguero wat eigenlijk niet zo veel voorstelde. Al met al was Tortuguero aardig maar niet echt spectaculair. Of zijn we de laatste jaren iets te veel verwend geraakt... Die volgende ochtend werd iedereen gewekt met het geweldige geluid van een Brulaap (al dachten we daar om half 6 s ochtends wel iets anders over). Er werd nog een keer voor t laatst gegeten om 7 uur s ochtends en daarna was t tijd om afscheid te nemen van onze nieuwe vrienden!
Na Tortuguero staat La Fortuna op het programma, een plaatsje aan de voet van vulkaan Arenal. Over de avonturen daar hebben we het in het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley