La Fortuna & Monteverde

Na t vriendenboekje (wat kun je daar anders inzetten dan 'goed gereden vriend') getekend te hebben van onze chauffeur vanuit Tortuguo zijn we nu in La Fortuna beland. Wat viel ons daar meteen op? Hordes toeristen! Dat was even wennen, maar in t hotel blijven ze even aardig voor ons! Onder t mom 4 zestienjarigen achter de receptie staat gelijk aan 1 vierenzestigjarige werden we naar onze kamer begeleidt. Na even discussieren hadden we onze activiteiten in La Fortuna uitgezocht en was Taxi Johnny voor ons geboekt. Dag 1 bestond uit het bezoek aan een prachtige waterval waarbij zelfs gezwommen mocht worden in de rivier! Het water was enigzins fris en daarom hebben wij t bij pootje baden gehouden! Onze volgende activiteit zouden we namelijk al onze baderkrachten nodig hebben; een bezoekje aan de Paradise hot springs! 'Natuurlijke' door de vulkaan verwarmde bubbelbaden. We hadden onze eerst splons nog niet genomen of Anton werd opeens gestoken door een bij. Na wat navraag bleek dat bijna alle mannelijke aanwezigen waren gestoken door een bij (ghehe zou t toeval zijn?). De barmannen probeerden daarom om de bijen uit te roeien. Wat een prachtig tafereel was om te zien. Stoere mannen die bij t zien van een bij veranderden in gillende keukenmeiden. Ze bleven zelf ook niet gespaard door de bijen en met een dikke ogen werd er dan toch korte metten gemaakt met de bijen.
S avond telden we samen vanuit t bad de sterren! Het was even heerlijk relaxen. Dat relaxte hadden we voor dag 2 wel nodig. Anne had Anton overgehaald om te gaan raften. Waarbij in de taxi er naartoe al snel bleek dat Anne toch zenuwachtiger was dan Anton! Gelukkig zaten we samen in een boot, samen met 2 Zwitsers en onze gids Owen! Na een korte safety talk (van 30 min!!!) mochten we dan toch eindelijk in t water! Nog even oefenen in t water, waarbij Anne de Zwitsers streng toesprak dat ze wel in t ritme moesten peddelen omdat t anders niet zou werken. Dat had blijkbaar geholpen, want we gingen als een speer. Owen had een makkelijke middag want we konden zowel peddelen als goed luisteren naar zijn aanwijzingen. Lean in, all in, peddel front, peddel back, alleen de kreet Pura Vida hadden we steeds maar niet onder controle. Verder gingen we als gekke over t water. Aan t einde van de rit bleek dat wij als enige boot niet omgeslagen waren en dat was maar goed ook. Anderen kwamen gehavend uit de boot (bebloede armen, ruggen en benen) Rotsen zijn a bitch! ;-) Helaas hebben we geen bewijs, want de foto's vonden we te duur... Zeker een activiteit om nog eens te doen en dan een graadje moeilijker!
Overigens vulkaan Arenal hebben we niet gezien omdat deze alle dagen omringt was door de wolken. Om weer te bespreken met Anton legendarische woorden 'Arenal ik vond er geen vulk aan'.
De dag daarna stond Monteverde op t programma.. Een mooie boottocht over lake Arenal bracht ons daar. Monteverde in een paar woorden; nat en kouddd! Doordat de regen zo hard op t dak kletterde hebben we de eerste nacht niet veel geslapen. Die dag daarna begonnen we bij de frogpond. In dit reptielenhuis hadden ze bijna alle kikker-en padsoorten van Costa Rica. We werden rondgeleid door een gids waarbij we de naam al vergeten waren maar wij noemen hem de spitter (dat behoeft geen uitleg ofwel?) Samen met hem zochten we naar de kikkers in t terrarium, waarbij Anton een held bleek te zijn in t vinden van groene kikkers en Anne in de rooie, onze spitter in de rest! Hadden we ze toch mooi allemaal gezien! S avonds hebben we ons dan toch maar gewaagd aan een nightwalk. Het begon vrij aardig. Het was droog, we zagen een kikkertje hier, een luiaardje daar om uiteindelijk nog een van de gevaarlijkste slangen te spotten; de groene viper. Toen begon t langzaamaan de gieten en kon voor de eerste keer deze vakantie de poncho aan. Daarna bleek dat niet alleen mensen niet van regen houden, maar dieren ook niet, op een verdwaalde (The Holiday) aramedillo na dan. Daarna een lekkere warme douche en alles was weer vergeten!
De dag daarna, het regende nog steeds, gingen we naar de top 1 attractie van Monteverde; the hanging bridge. Man man man, wat een afzetchinezen zijn die Tico's! 30 dollar pp om op een brug te lopen en vervolgens niets te zien... Uiteindelijk hebben we redelijk de slappe lach gekregen door t hele genante gebeuren en het feit dat we 60 euro lichter waren.. Maar de warmte van Tamarindo, in de volksmond ook wel Tamagrindo genoemd komt eraan!!
Tico's is overigens een naam voor de lokale bevolking, Griendo's is een scheldnaam voor de toeristen!